O wartości zbioru Pawlikowskiego, zaliczanego do najstarszych i najcenniejszych pośród dawnej grafiki ludowej, pisaliśmy w poprzednim komunikacie, zob. Biblioteka im. Wasyla Stefanyka we Lwowie naszym nowym partnerem.

Pierwsze obserwacje nasuwają szereg interesujących wniosków. Kilka odbitek pochodzi z warsztatu leżajskiego, posiadają sygnowanie „KS”, które wskazuje na autorstwo Ksawerego Stankiewicza.

Kolejną grupę drzeworytów można łączyć z ośrodkiem w Bobrku koło Oświęcimia, o którym Ambroży Grabowski wzmiankował w swoich „Wspomnieniach” (1909). Przypuszczenie potwierdza prosta forma grafik i charakterystyczne kolorowanie przy użyciu tzw. patronu.

Część drzeworytów odbita została na papierze ze znakiem wodnym „N2”, natomiast na awersie jednej z grafik można odczytać autograf prawdopodobnie Kajetana Wincentego Kielisińskiego, który był kustoszem zbiorów Pawlikowskich i to on bezpośrednio zajmował się pozyskiwaniem drzeworytów do zbiorów w Medyce.

Poznaliśmy też sześć nie publikowanych do tej pory drzeworytów z kolekcji Wiktora Baworowskiego (1826-1894). Interesujące jest podobieństwo z drzeworytami w zborach Muzeum Narodowego w Warszawie, pochodzących z kolekcji Potockich. Odbitki mają podobne wymiary, są ręcznie kolorowane i ujęte w ramki ze stylizowanych kwiatów.

Współpraca Muzeum Etnograficznego w Krakowie z Biblioteką im. Wasyla Stefanyka we Lwowie sprawi, że wkrótce ta część dziedzictwa kulturowego zostanie udostępniona badaczom i miłośnikom sztuki ludowej w Polsce i na Ukrainie.