Dwie belki przyścienne zachowały około 10% kołtryn, zaś trzy środkowe pokryte są nimi w 90%. Po zdemontowaniu, belki te przeniesione zostały do klasztoru dominikanów w Krakowie. Decyzją komisji konserwatorskiej w 2014 roku rozpoczęto prace konserwatorskie nad jedną z nich, które potrwają do 2015 roku.

Zachowane drzeworyty wykonane zostały na papierze lnianym. To razem 51 kołtryn w bardzo złym stanie: mają liczne ubytki, rozdarcia i przebarwienia a papier jest bardzo osłabiony. Wśród ornamentów dominuje motyw plecionki, uzupełniony koroną z inicjałami S.P. W czasie prac pod kołtrynami odnaleziono także fragmenty warstwy malarskiej na belkach, świadczących o wcześniejszym ich pokryciu polichromią. Niestety, nie zachowały się żadne ślady pozwalające dokładnie datować same kołtryny. Analogiczne sposoby dekoracji stropów znane są z innych krakowskich domów i pochodzą z XVII i XVIII wieku. Przykładem mogą być kołtryny z kamienicy przy ul. Floriańskiej 25 – obecnie siedzibie Muzeum Farmacji (XVII w.), czy obicia desek i belek stropowych w tzw. Izbie Seniorskiej domu zwanego Pilichowiczowskim przy ul. Gołębiej 16 (zob. drzeworyty w bazie danych: 71707 MEK, 71708 MEK, 71709 MEK). Te ostatnie można precyzyjniej datować dzięki zachowanym fragmentom kalendarza z 1748 roku, na kartach którego odciśnięto część dekoracji.

Mamy nadzieję, że dalsze prace konserwatorskie nie tylko służyć będą zachowaniu tych bardzo rzadkich zabytków kołtryniarstwa, ale także dostarczą nowych informacji na ich temat.

Beata Skoczeń-Marchewka, MEK
Stanisław Strzelczyk, student V roku Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki ASP w Krakowie